Ksiądz ze zgromadzenia o. Pijarów. Urodził się w Brzezinach w 1931 r. w rodzinie Jana i Anieli ze Słowińskich. Szkołę średnią ukończył w Kielcach i po maturze w 1951 r. wstąpił do zakonu Pijarów w Krakowie. Po święceniach kapłańskich od 1957 r. pracował jako wikariusz, katecheta i proboszcz w różnych placówkach pijarskich – w Cieplicach k. Jeleniej Góry, Łowiczu, Krakowie (Rakowice), Hebdowie i Krakowie (Wieczysta). Jednocześnie kontynuował studia teologiczne w Warszawie (Instytut Prymasowski) oraz w Krakowie (Papieska Akademia Teologiczna), gdzie w 1973 r. uzyskał stopień magistra teologii. W latach 1973-1976 pełnił urząd prowincjała. Po zakończeniu trzyletniej kadencji pracował w krakowskich domach (Rakowice, Wieczysta, Pijarska). Przyczynił się do założenia lub rozbudowy placówek pijarskich w Polsce, m.in. w Sierosławicach, Rzeszowie Wilkowyi, Łowiczu, Bolszewie k. Gdańska, Krakowie (Rakowice i Wieczysta). Od 1995 r. zajął się pisarstwem. Publikował artykuły w miesięczniku „Znak Pokoju” wydawanym przez zakon Pijarów w Krakowie. Napisał i wydał drukiem dziewięć książek: Religijne wychowanie młodzieży w działalności ks. Stanisława Konarskiego (1996), Ostrobramska Matka Miłosierdzia w Krakowie na Wieczystej (1996), Opowieść o Bogu, świecie i człowieku (1998), Ksiądz Józef Górszczyk, pijar-męczennik (2001), Spotkania Jana Pawła II z Matką Bożą (2003), Sanktuaria maryjne w świecie (2003), Dzieje Diecezji Kieleckiej, miasta Kielce i województwa świętokrzyskiego (w zarysie) (2004), Polskie sanktuaria maryjne (2006), Znak na północno-wschodnim niebie (autobiografia) (2007). Złożony chorobą, pięć ostatnich lat życia spędził w Seminarium Zakonu Pijarów przy ul. Dzielskiego 1 w Krakowie, gdzie był otoczony wspaniałą opieką. Zmarł 1 stycznia 2014 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. (brzeziny.org.pl)

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•