/autor wizerunku Jan Chrząszcz/
17 września
wspomnienie

Życiorys

RELIKWIE ŚW. ZYGMUNTA SZCZĘSNEGO W BRZEZINACH

Kwiatki świętych

Kalendarium

1822 – urodził się w Wojutynie
1851 – rozpoczął studia w seminarium duchownym w Żytomierzu
1855 – otrzymał święcenia kapłańskie
1857 – założył Zgromadzenie Sióstr Rodziny Maryi
1862 – został arcybiskupem metropolitą warszawskim
1863 – został zesłany do Jarosławie nad Wołgą
1883 – mianowany arcybiskupem tytularnym Tarsu
1895 – zmarł w Krakowie
2002 – beatyfikowany w Krakowie
2009 – kanonizowany w Watykanie

Cytaty

"Kościół, to największy skarb mój, to cel życia mojego, to jedyne kochanie moje na ziemi"
"Ufam Bogu i niczego nie pragnę okrom świętej Jego woli"
"Błogosławieni, których godzina próby zastanie pod krzyżem z Maryją"
"Pokój wewnętrzny jest najdroższym … skarbem i jedynym upominkiem, jaki Zbawiciel uczniom swoim przyrzeka na ziemi" "Niech pokój Boży, łaska Jego i błogosławieństwo towarzyszą wam zawsze i wszędzie"
"Wolność jest dobrem względnym, warunkiem raczej niż przedmiotem szczęścia, dobrem jest o tyle, o ile nam ułatwia dopięcie pożądanego celu; pozbawienie jej o tyle jest nam bolesnem, o ile zdobycie upragnionego dobra utrudnia."
"Wedle chrześcijańskiego pojęcia, na które przyrodzony też rozum całkowicie pozwala, szczęście doskonałe zależy na posiadaniu najwyższego dobra, które nic już nie pozostawia do życzenia; takim zaś dobrem Bóg tylko jeden być może."
"O ile słabość sił pozwala, duszą w niebie wciąż mieszkać, a nie na ziemi."
"Nie pragnijmy... by to lub owo nam się udało, ani też lękajmy się zbytecznie w pracach naszych niepowodzenia, we wszystkim zdając się bezwarunkowo na Opatrzność, której zrządzenie zawsze najmędrsze, a więc i dla nas najpożońdańszem być winno."
"Nie bądźmy jako najemnicy, co wciąż tylko rękę po zapłatę wyciągają, szemrząc na jej szczupłość, lecz naśladujmy raczej przywiązanych synów, co dar każdy jako niezasłużoną łaskę od Ojca przyjmując, co chwila wdzięczność Mu swoją wyrażają."
"Prawdziwy przeto nasz skarb duchowy stanowi nie ilość łask otrzymanych, z których wyliczyć się będzie trzeba, ale stopień wierności w korzystaniu z nich okazany; tak iż najbogatszym nie jest ten, komu więcej dano, lecz ten, co najmniej zmarnował."
"Nawet gdyby Ojciec Niebieski nie udzielił nam tego, o co Go prosimy, to udzieli niezawodnie dobro jakieś inne, nierównie nam pożyteczniejsze."
"Nie jest obłudnikiem, kto szczerze poprawę obiecuje, chociaż wytrwałym być nie umie. Nic tak nie utrudnia duszy powrotu na drogę cnoty, jak niedowierzanie tych, co prowadzić ją po tej drodze winni, a którzy zamiast współczucia i zachęty, nieufność tylko i twarde za przeszłość wyrzuty dla niej mają."
"Spowiedzi bez żadnej pracy nad sobą, gdzie wciąż te same grzechy się powtarzają, i to wypowiedziane zimno, bez należytej skruchy i obrzydzenia, tracą powoli uroczysty charakter sakramentalny i stają się same nałogiem jak grzechy, co ich przedmiot stanowią."
"Obowiązek nie podejrzewania bliźniego o zamiary stosuje się przede wszystkim do jego intencji. Zewnętrzny wszakże uczynek oceniać nam wolno i to bynajmniej nie sprzeciwia się miłości."
"Z miłości płyną wszystkie cnoty moralne, począwszy od cierpliwości, która właściwie nie jest co innego, ja bezwarunkowe zamiłowanie woli Bożej w tem wszystkim, co nas bez udziału własnej woli spotyka."
"Tylko wiara niezachwiana, że Pan czuwa nad nami i wszystkie wypadki ku zbawieniu naszemu kieruje, wewnętrznym pokojem obdarzyć nas może."
"Gotowość do przebaczania uraz i cierpliwego ponoszenia niesprawiedliwości można by przyjąć za miarę żywotności wiary w społeczeństwie chrześcijańskim."
"Pamiętajcie, że męka i śmierć trwają trzy dni tylko, a Zmartwychwstanie trwa na wieki."
"Kiedy czynimy wszystko, co możliwe, łatwiej rachować na pomoc Bożą."
"Bo na ziemi być Polakiem, to żyć bosko i szlachetnie."
"Mój punkt widzenia to wiara. Chciałbym żeby wszystko, co mi się podoba, co mnie czaruje i zachwyca miało w niej swój początek."
"Szedłem zawsze za tym, co poczytywałem za prawdę lub obowiązek."
"Jedyną moją ambicją było pozostać zawsze w prawdzie, być moralnie jak brylant przezroczystym, a jeśli być może - i czystym jak brylant."
"Niech Bóg czuwa nad wami i w łasce swojej zachowuje was na zawsze."
"Ufajcie Panu, nie troszczcie się o jutro, udzielajcie równie szczodrą dłonią, jak wam Opatrzność udziela."
"Oddajmy bliźniemu, cośmy sami otrzymali od Pana."
"Dla tego kto z Bogiem się nie targuje, Bóg jest hojny i szczodry nad miarę."
"Opatrzność rządzi, a nas tylko za narzędzia używa."
"Postępujmy zawsze w prawdzie, tak iżby wewnętrzne usposobienie odpowiadało wiernie uczynkom zewnętrznym."
"Najlepiej zaczynać od rzeczy małych i w miarę wzrastania sił, przechodzić do większych."
"Miłość i zgoda rodzinna, przyjaźń i życzliwość ludzi są nieocenionymi skarbami, które najcięższe burze przetrwają."
"Powinniśmy być gotowi poświęcić wszystko dla miłości Boga"
"W miłosierdziu i łaskawości Pańskiej osobista nasza nadzieja."
"Pokora jest najlepszym sposobem zdobywania serca."
"Skupienie ducha, modlitwa i rozmyślanie są koniecznymi warunkami do naśladowania świętych."
"Doskonałości nie zdobywa się jednorazową ofiarą, lecz tylko wytrwałą i ustawiczną pracą."
"Dokonaniem doskonałości jest miłość."
"Serce z natury miłuje dobro i na posiadaniu go szczęście swe buduje."
"Miłość jest głównym warunkiem zgody, siły i pomyślności."
"Kto rzetelnie Boga miłuje, ten przede wszystkim ufa Mu bez granic."
"Zmartwychwstanie Pana Jezusa jest zadatkiem przyszłej chwały wybranych."

Modlitwy

Litania do św. Zygmunta Szczęsnego

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson
Chryste usłysz nas,
Chryste wysłuchaj nas,
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami
Święty Józefie orędowniku nasz,
Święty Zygmuncie Szczęsny,
Uwielbiający Boga w Trójcy Przenajświętszej – módl się za nami
Bezgranicznie ufający Opatrzności Bożej,
Wierny sługo Najwyższego Kapłana,
Gorliwy czcicielu Najświętszej Eucharystii,
Pasterzu przeniknięty duchem Ewangelii,
Kapłanie według Serca Jezusowego,
Idący za Chrystusem drogą krzyża,
Wzorze miłości Boga i bliźniego,
Apostole niosący ludziom światło Chrystusowej nauki,
Wielki czcicielu Matki Najświętszej,
Naśladowco cnót Najświętszej Rodziny,
Mistrzu modlitwy i zjednoczenia z Bogiem,
Wzorze posłuszeństwa Ojcu Świętemu i Stolicy Apostolskiej,
Ozdobo Kościoła Chrystusowego,
Założycielu i duchowy opiekunie Zgromadzenia „Rodziny Maryi”,
Bogaty w miłosierdzie wobec potrzebujących,
Opiekunie sierot i ubogich,
Wierny naśladowco św. Franciszka z Asyżu,
Wzorze ubóstwa, pokory i prostoty,
Obrońco praw Kościoła i Narodu,
Prowadzący zbłąkanych do jedności wiary,
Nauczycielu ładu i porządku moralnego,
Szanujący godność każdego człowieka,
Wzywający narody do ewangelicznego braterstwa,
Wytrwale pracujący nad odrodzeniem rodziny,
Zatroskany o trzeźwość narodu,
Doceniający pracę i wysiłek każdego człowieka,
Obrońco ludzi pokrzywdzonych i prześladowanych,
Niosący w życie pokój, sprawiedliwość i pojednanie,
Wzorze cierpliwości i przebaczenia,
Promieniujący na otoczenie świętością życia,
Z ufnością czekający na wezwanie do Domu Ojca,
Wierny wyznawco i orędowniku nasz u Boga,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módl się za nami, święty Zygmuncie Szczęsny.
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Nowenna do św. Zygmunta Szczęsnego

P. W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego
W. Amen.
Módlmy się: Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.
P. Ześlij Ducha Twego, a powstanie życie.
W. I odnowisz oblicze ziemi.

Dzień 1
Rodzina Bogiem silna
„Szczęśliwy, kto ma taką rodzinę, od której nigdy nie doznaje zmartwienia, tylko zawsze radość i pociechę, a wszystko to winniśmy Drogiej Mamie, która nas w takiej zgodzie i jedności wychować umiała” (1847).
Św. Zygmunt Szczęsny wzrastał w rodzinie głęboko religijnej, przywiązanej do wiary ojców i Kościoła katolickiego. Z ewangelicznej atmosfery domu rodzinnego wyniósł mocny fundament wiary i moralności chrześcijańskiej. Niejednokrotnie dziękował Bogu za rodzinę, darzył ją uczuciem wielkim, ale nie zapominał „o jedynym, prawdziwy celu człowieka”.
Módlmy się za rodziny nasze, by umacniała je wiara, wzajemna miłość i nieograniczona ufność w opiekę Opatrzności Bożej.
P. Święty Zygmuncie Szczęsny
W. Módl się za nami.

Dzień 2
Pod znakiem Opatrzności
„Przekonany jestem, że zachowując serce niewinne, religię i miłość braterską dla bliźnich, nie zboczę nigdy z drogi prawej; są to moje jedyne, ale nieocenione bogactwa”. „Mój punkt widzenia – to wiara, chciałbym, aby wszystko, co mi się podoba, co mnie czaruje i zachwyca, miało w niej swój początek” (1843, 1844).
Św. Zygmunt Szczęsny wcześnie utracił dom rodzinny, głęboko jednak zapadły w jego serce słowa umierającego ojca i matki zesłanej na Syberię, wskazujące dzieciom: „miłosierna ręka Opatrzności będzie czuwać nad wami”.
Módlmy się za młodzież uczącą się i studiującą, aby umiała wybierać w życiu to, co dobre i piękne, oraz opierać swoje życie – jak św. Zygmunt Szczęsny – na skale wiary, braterskiej miłości bliźniego i poświęceniu dla wspólnego dobra.

Dzień 3
Wsłuchany w głos Pana
„Pamiętajmy zawsze, że Chrystus powiedział, że dwom Panom naraz służyć nie można, obierzmy więc sobie Pana i Jemu wierni zostańmy” (1849)
Powyższe słowa wypowiedział Zygmunt Szczęsny w Paryżu po klęsce powstania poznańskiego, w którym brał udział (1848), i po śmierci przyjaciela Juliusza Słowackiego, który zmarł na jego rękach (3 kwietnia 1849). Wsłuchany w głos Pana, usłyszał Jego wołanie i w 29 roku życia poszedł za Jego wezwaniem, by służyć Bogu i ludziom.
Módlmy się za powołanych, by z odwagą i poświęceniem, jak św. Zygmunt Szczęsny, poszli za głosem Bożym.

Dzień 4
Kapłan według Serca Jezusowego
„Szczęśliwy jestem, że Bóg… raczył mię powołać na swego sługę”. „Nie proszę przeto Pana Boga, aby to lub owo zrządził, ale żeby wszystko to, co zrządzić raczy, miało dla mnie taki urok i powab, dlatego tylko, że to jest wola Jego, żebym pokusy nawet nie miał czego innego pragnąć”.
„Zdałem się zupełnie na Opatrzność i pewny jestem, że to, co Pan zrządzi, będzie najlepsze” (1855, 1857).
Św. Zygmunt Szczęsny otrzymał święcenia kapłańskie 8 września 1855 roku w Petersburgu. W działalności duszpasterskiej wiernie szedł za Chrystusem, który był dla niego „Drogą, Prawdą i Życiem”.
Jego oddanie się Bogu i Kościołowi, który nazywał Matką, potwierdzają słowa: „Tak, Panie, Kościół, to najdroższy skarb mój, to cel życia mojego, to jedyne kochanie moje na ziemi, boś Ty jest Duszą Jego, a On Mistycznym Ciałem Twoim”.
Módlmy się za kapłanów, aby za wzorem św. Zygmunta Szczęsnego z gorliwością i poświęceniem prowadzili wiernych ku świętości.

Dzień 5
Szedł drogą Krzyża
„Z postawieniem nogi na ziemi warszawskiej rozpoczęło się moje trudne, po ludzku mówiąc, niemożebne posłannictwo”. „Jedyną moją ambicją było pozostać zawsze w prawdzie, być moralnie jak brylant przezroczystym, a jeśli być może – i czystym jak brylant… Szedłem zawsze za tym, co poczytywałem za prawdę lub obowiązek („Pamiętniki” 504, 5011).
W dniu 6 stycznia 1862 r. bł. Pius IX mianował ks. Felińskiego arcybiskupem warszawskim. Jego krótkie pasterzowanie, w trudnym okresie manifestacji i powstania styczniowego (1863), przyrównywano do tragedii, dramatu, do ciernistej drogi krzyżowej, która po 16 miesiącach zaprowadziła go na wygnanie. Ten gorliwy Pasterz przyniósł do Warszawy ducha odrodzenia, który ogarnął całą Archidiecezję.
Módlmy się, za przyczyną św. Zygmunta Szczęsnego, by duch odrodzenia religijnego i moralnego ogarnął nas samych, nasze domy, parafie, diecezje, ojczyznę.

Dzień 6
Pan wywiódł go na „pustynię”
„Coraz to wyraźniej widzę, że mnie ręka Pańska na tę pustynię wyprowadziła, by mi wewnętrzne odrodzenie się w duchu Bożym ułatwić… Błogosławiony to krzyż, co zamiast do ziemi przygniatać, od ziemi owszem odrywa i wzrok duszy wciąż ku niebu podniesiony trzymać rozkazuje. Łzy, co krzyż taki wyciska, nie są łzami zgryzoty i rozpaczy, ale wdzięczności tylko, skruchy i miłości…” (1866).
Skazany na wygnanie abp Feliński spędził w Jarosławiu nad Wołgą 20 lat, oddany umartwieniu, modlitwie i dziełom miłosierdzia; promieniował świętością życia. Otoczył opieką katolików miejscowych i polskich zesłańców na Syberii, niosąc im pokrzepienie duchowe i pomoc materialną. Uwolniony w 1883 r. poszedł na drugie wygnanie i w Dźwinaczce na Podolu spędził 12 ostatnich lat swojego życia, oddany pracy kapłańskiej wśród ludności wiejskiej, gdzie zasłynął jako „apostoł pokoju i zgody narodowej”.
Módlmy się za ludzi pokrzywdzonych, niewinnie oskarżonych, prześladowanych, aby za przykładem św. Zygmunta Szczęsnego, umocnieni duchowo, trwali wiernie przy Chrystusie.

Dzień 7
Założyciel – opiekun ubogich
„Mam obecnie dwa wielkie zadania do wypełnienia. Jako dyrektor Schroniska mam dać podstawy stowarzyszeniu, „czyli kongregacji pobożnych niewiast, które z miłości dla Boga pragną poświęcić się służbie bliźniego”. „Organizujemy… rodzaj sali ochrony dla biednych dziewcząt katolickich, gdzie by się uczyły katechizmu czytać, pisać i robót kobiecych”. „Wielka to pociecha widzieć tak wyraźną opiekę Opatrzności nad tym Zakładem” (1856, 1857).
Ks. Feliński, kierowany miłosierdziem wobec ubogich, zorganizował w Petersburgu sierociniec i zgromadzenie zakonne, które nazwał Rodziną Maryi. Z ufnością w pomoc Opatrzności zwierzał się: „nie mamy dzisiaj nic, lecz wierzę mocno, że Opatrzność zaopiekuje się nami” (1859). I rzeczywiście, sierociniec ten przez 50 lat (do rewolucji) należał do najlepiej zorganizowanych zakładów, a Zgromadzenie rozwinęło się w wielką rodzinę zakonną. Po przeszło 150 latach istnienia liczy obecnie 1100 sióstr, pracujących w 145 domach zakonnych: w Polsce, Brazylii, Italii, na Białorusi, Ukrainie, w Federacji Rosyjskiej i w Kazachstanie (2009).
Módlmy się, aby Opatrzność Boża nadal czuwała nad dziełem św. Zygmunta Szczęsnego, pomnażała liczbę sióstr i błogosławiła ich pracy dla najbiedniejszych.

Dzień 8
Pod opieką Maryi
„O, czcijcie Maryję, strójcie Jej ołtarze w sercach waszych kwiatami niewinności, cnoty lub przynajmniej łzami pokuty, nawrócenia i szczerej poprawy”. „Błogosławieni, których godzina próby zastanie pod krzyżem z Maryją” (1863).
W życiu i działalności św. Zygmunta wyjątkowe miejsce zajmowała Maryja, Niepokalana Dziewica, Matka Kościoła. Miłość do Matki Bożej wyniósł z domu rodzinnego. U niej szukał pomocy w młodzieńczych zmaganiach. Przez całe życie szerzył cześć Maryi. Ku Jej czci upowszechnił w Archidiecezji nabożeństwo majowe (1863).
Módlmy się razem ze Sługą Bożym kard. Stefanem Wyszyńskim, aby „Maryjny program abp. Felińskiego był nadal wytkniętym szlakiem wspólnej drogi Narodu i Kościoła” (1968).

Dzień 9
Wierny syn Matki – Ojczyzny
„Polakiem jestem, Polakiem umrzeć pragnę, bo tego chce Boskie i ludzkie prawo… uważam nasz język, naszą historię, nasze obyczaje narodowe za drogocenną spuściznę po przodkach, którą następnym pokoleniom święcie przekazać powinniśmy, wzbogaciwszy skarbnicę narodową własną pracą”.
„Ufam…, iż Opatrzność Boska nie opuści tych, co Jej się opiece oddając, gotowi są na wszelkie ofiary, ilekroć te dla świętej sprawy są potrzebne” (1862).
Abp Feliński, który żył w epoce niewoli narodowej, nigdy nie zwątpił w powstanie niepodległej Polski. Dla niego Ojczyzna to była po prostu – Matka. Za hasło swego życia przyjął słowa: „Bo na ziemi być Polakiem, to żyć Bosko i szlachetnie”. Tym ideałom pozostał wierny do końca życia.
Módlmy się za przyczyną świętego Zygmunta Szczęsnego za Ojczyznę, by pod opieką Opatrzności i Maryi, Królowej naszej, zachowując wierność Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, rozwijała się w pokoju, jedności wiary i sprawiedliwości społecznej.

Modlitwa o uproszenie łask

Wszechmogący wieczny Boże, wielbimy Cię w Twoich świętych. Życie ich jest dla nas wzorem, a wstawiennictwo wyjednywa nam Twoją pomoc. Racz wejrzeć na nasze prośby i przez wstawiennictwo świętego Zygmunta Szczęsnego, męża wielkiej pokory i prostoty, udziel nam łaski…, o którą z ufnością prosimy.
Spraw też, Panie, abyśmy nie tylko wzywali jego wstawiennictwa, ale także naśladowali jego cnoty i podobnie jak święty Zygmunt Szczęsny zdawali się zawsze na Twoją Opatrzność, pełnili Twoją wolę i stawali się wiernymi świadkami Twojej prawdy i miłości. Prosimy Cię o to przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Miejsca

Archikatedra pw. Św. Jana Chrzciciela w Warszawie, ul. Świętojańska 8
Muzeum św. Z. S. Felińskiego w Warszawie, ul. Żelazna 97

Multimedia

Spotkanie "Św. Abp Zygmunt Szczęsny Feliński - patriota, sybirak..." cz. 1
Spotkanie "Św. Abp Zygmunt Szczęsny Feliński - patriota, sybirak..." cz. 2

Linki

Muzeum
Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi
ILG - Brewiarz