16 października
wspomnienie

Życiorys

Jadwiga urodziła się między 1174 a 1180 rokiem w zamku Andechs w Bawarii, jako córka Bertolda VI von Andechs i Agnieszki von Rochlitz z rodu Wettynów. W roku 1190 Jadwiga została wysłana do Wrocławia na dwór księcia Bolesława Wysokiego, gdyż została upatrzona na żonę dla jego syna, Henryka. Poślubiła go w wieku ok. 12 lat. W 1202 roku Henryk został księciem całego Śląska, a w 1233 został księciem Wielkopolski. Henryk i Jadwiga mieli siedmioro dzieci. W dorosłość weszło tylko dwoje dzieci, reszta zmarła wcześnie. Te bolesne doświadczenia Jadwiga przeżywała z głęboką wiarą i nieustanną modlitwą. Oboje z Henrykiem byli ludźmi bardzo religijnymi, w 1209 roku złożyli śluby czystości, dbali o rozwój Kościoła i byli fundatorami wielu kościołów, w tym klasztoru sióstr cysterek w Trzebnicy. Jadwiga wyposażyła wiele kościołów w szaty liturgiczne haftowane ręką jej i jej dwórek. Do dworu księżnej należała również niewielka grupa mężczyzn duchownych i świeckich. Księżna bardzo troszczyła się o to, aby urzędnicy w jej dobrach nie uciskali poddanych kmieci. Jadwiga prowadziła działalność dobroczynną, starała się o pomoc chorym i ubogim – m.in. zorganizowała działalność wędrownego szpitala dla ubogich, otworzyła szpital dla trędowatych w Środzie Śląskiej. W swoim życiu Jadwiga doświadczyła wiele cierpienia. Po śmierci męża, Henryka w 1238 r., Jadwiga zdała rządy żonie Henryka Pobożnego, Annie, i zamknęła się w klasztorze sióstr cysterek w Trzebnicy, który sama wcześniej ufundowała. Do cierpień osobistych zaczęła dodawać pokuty, posty, biczowania, włosiennicę i czuwania nocne. Przez 40 lat życia spożywała pokarm tylko dwa razy dziennie, bez mięsa i nabiału. Zasłynęła z pobożności i czynów miłosierdzia. Wyczerpana surową ascezą i pracą zmarła w opinii świętości 14 lub 15 października 1243 roku w Trzebnicy i została pochowana w tamtejszym kościele. W 1267 roku została kanonizowana przez papieża Klemensa IV. Jej Relikwie spoczywają w Międzynarodowym Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy.

RELIKWIE W BRZEZINACH

Kwiatki świętych

1. Święta Jadwiga była radykalna w swoim postępowaniu. By być bliżej biednych, którym pomagała postanowiła chodzić boso. Niektórzy uważali, że to nie przystoi księżniczce. Także jej małżonek zainterweniował w tej sprawie u jej spowiednika i poprosił, by nakazał jej noszenie obuwia. Spowiednik tak też uczynił. Jak wielkie było zdziwienie na dworze książęcym, gdy okazało się, że Jadwiga posłuchała rady, ale wypełniła ją na swój sposób. Zaczęła nosić buty, ale przypięte do swego paska.

2. Święta Jadwiga była wyczulona na cierpienia chorych i biednych. Zorganizowała szpitalik dworski, gdzie codziennie znajdowało utrzymanie 13 chorych i kalek (liczba ta miała symbolizować Pana Jezusa w otoczeniu 12 Apostołów). W czasie objazdów księstwa osobiście odwiedzała chorych i wspierała hojnie ubogich.

3. Jadwiga przewidziała śmierć syna Henryka Pobożnego. Stanął on do walki wraz z garstką rycerstwa, ale przeważająca siła Tatarów zmiażdżyła ich w bitwie pod Legnicą. Na trzy dni przed dotarciem tej informacji do zamku w Krośnie Odrzańskim (gdzie Jadwiga się schroniła przed bitwą) widziała w sennym widzeniu, jak aniołowie unoszą do nieba modlącego się Henryka razem ze śląskim sztandarem. Tej samej nocy powiedziała służącej: „Jak fruwa ptak, tak szybko odleciał ode mnie mój syn i nigdy więcej nie zobaczę go już w tym życiu”.

Kalendarium

1174/1180 – urodziła się w Andechs
1186/1190 – wyszła za mąż za Henryka Brodatego
1209 – złożyła z mężem ślub czystości
1238 – zmarł jej mąż, złożyła śluby zakonne u cysterek w Trzebnicy
1243 – zmarła w Trzebnicy
1267 – została kanonizowana przez papieża Klemensa IV
1848 – powstała rodzina zakonna ku jej czci – siostry jadwiżanki

Cytaty

św. Jan Paweł II: "Opatrzność Boża w swoich niewypowiedzianych zrządzeniach wybrała 16 października 1978 r. jako dzień przełomowy w moim życiu. W dniu 16 października Kościół w Polsce czci św. Jadwigę Śląską. I dlatego też poczytuję za mój szczególny obowiązek złożyć dzisiaj na ręce Kościoła w Polsce, na ręce Metropolity Wrocławskiego to wotum dla tej Świętej, która jest patronką sąsiadujących narodów, jest również patronką dnia wyboru pierwszego Polaka na Stolicę Piotrową"
św. Jan Paweł II: "W pamiętnym dniu 16 października zostałem wezwany na Urząd Najwyższego Pasterza w Kościele. A wydarzyło się to nie przez jakiś ślepy traf właśnie w tym dniu, w którym umiłowani Rodacy moi, zwłaszcza ci z Dolnego Śląska i Opolszczyzny oraz inni przebywający w Trzebnicy na uroczystościach ku czci św. Jadwigi modlili się o szczęśliwy wybór Papieża"
św. Jan Paweł II: "Stoi ona jakby postać graniczna, która łączy ze sobą dwa narody: naród niemiecki i naród polski. Łączy na przestrzeni wielu wieków historii, która była trudna i bolesna"
św. Jan Paweł II: "Wyraziła się w jej życiu jakby cała pełnia powołania chrześcijańskiego. Odczytała święta Jadwiga Ewangelię do końca i w całej jej życiodajnej prawdzie. Nie ma w niej rozbieżności pomiędzy powołaniem wdowy - fundatorki klasztoru w Trzebnicy a powołaniem żony - matki w piastowskim domu Henryków. Jedno przyszło po drugim, a równocześnie jedno było głęboko zakorzenione w drugim. Jadwiga od początku żyła dla Boga, żyła miłością Boga nade wszystko tak, jak głosi pierwsze przykazanie Ewangelii. Tak żyła w małżeństwie jako żona i matka. A kiedy owdowiała, z łatwością dostrzegła, że ta miłość Boga nade wszystko może stać się teraz miłością wyłączną Boskiego Oblubieńca. I poszła za tym powołaniem"

Modlitwy

Litania do Św. Jadwigi Śląskiej

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie elejson,
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas,
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko, módl się za nami.
Święta Panno nad pannami, módl się za nami.
Święta Jadwigo, Patronko Śląska i Polski, módl się za nami.
Święta Jadwigo, ozdobo Kościoła świętego, módl się za nami.
Święta Jadwigo, niestrudzona apostołko królestwa Bożego,
módl się za nami.
Święta Jadwigo, chwało stanu książęcego, módl się za nami.
Święta Jadwigo, ogrodzie cnót chrześcijańskich, módl się za nami.
Święta Jadwigo, wzorze poddanie się woli Bożej, módl się za nami.
Święta Jadwigo, wzorze świętości, módl się za nami.
Święta Jadwigo, splendorze czystości, módl się za nami.
Święta Jadwigo, zwierciadło pobożności, módl się za nami.
Święta Jadwigo, przykładzie cierpliwości, módl się za nami.
Święta Jadwigo, nauczycielko pokory, módl się za nami.
Święta Jadwigo, pociecho nasza, módl się za nami.
Święta Jadwigo, wspomożycielko strapionych, módl się za nami.
Święta Jadwigo, matko ubogich, módl się za nami.
Święta Jadwigo, ucieczko opuszczonych, módl się za nami.
Święta Jadwigo, troskliwa opiekunko podwładnych, módl się za nami.
Święta Jadwigo, pocieszycielko wdów i sierot, módl się za nami.
Święta Jadwigo, cudowna lekarko chorych, módl się za nami.
Święta Jadwigo, wzorze pokutujących, módl się za nami.
Święta Jadwigo, niestrudzona w trosce o godnych kapłanów,
módl się za nami.
Święta Jadwigo, wspomożycielko zakonów, módl się za nami.
Święta Jadwigo, przykładzie chrześcijańskich małżeństw, módl się za nami.
Święta Jadwigo, wytrawna wychowawczyni swoich dzieci i wnuków,
módl się za nami.
Święta Jadwigo, prorokini przyszłych rzeczy, módl się za nami.
Święta Jadwigo, orędowniczko pokoju, módl się za nami.
Święta Jadwigo, patronko pojednania i współpracy między narodami,
módl się za nami.
Święta Jadwigo, patronko budowanych kościołów, módl się za nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K: Módl się za nami święta Jadwigo.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:
Wszechmogący i miłosierny Boże, dzięki Twoim natchnieniom święta Jadwiga zabiegała o pokój i pełniła dzieła miłosierdzia, udziel nam swojej łaski, abyśmy za jej przykładem, starali się o pokój i zgodę między ludźmi i służyli Tobie w cierpiących niedostatek. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen

Modlitwa za wstawiennictwem św. Jadwigi

Święta Jadwigo, wspierając nasze prośby, racz nam wyjednać podobną uległość Woli Bożej, jakiej Ty byłaś przykładem. Uproś nam prawdziwą bojaźń Bożą i taką miłość, jakiej nasz Ojciec Niebieski od nas oczekuje. Święta Jadwigo, bądź naszą opiekunką w każdym dniu i pospiesz nam ze szczególną pomocą w godzinie naszej śmierci. Amen.

Święta Jadwigo, wierna uczennico Ukrzyżowanego, Matko miłosierdzia, módl się za nami, aby Twój duch żył nadal w sercach naszych.

Święta Jadwigo, orędowniczko ludu śląskiego, niech Twoje ofiarne życie, pełne miłosierdzia i głębokiej wiary będzie dla nas zachętą do ochotnego znoszenia trudów życia codziennego i szukania Boga w sercach cierpiących bliźnich. Byłaś dla ludu swojego matką i nauczycielką wiary, uproś nam u Boga ofiarną miłość, abyśmy za Twoim przykładem przeszli przez życie wszystkim dobrze czyniąc, a nauczając bliźnich wiary, przyczynili się do wzrostu Królestwa Bożego na ziemi. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Boże, nasz Ojcze, dziękuję Ci, że dałeś Twojemu Kościołowi i naszej Ojczyźnie św. Jadwigę Śląską, która trwając w zjednoczeniu z Tobą, zostawiła świadectwo przykładnego życia małżonki, matki i wdowy, praktykując zawsze cnoty ewangeliczne i spełniając obowiązki stanu. Zechciej, o Panie, udzielić mi za jej przyczyną łaski wiernego życia chrześcijańskiego i dopomóż mi wiernie spełniać moje życiowe obowiązki, na większą Twoją chwałę i dla dobra bliźnich. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen

Miejsca

Sanktuarium św. Jadwigi, ul. Jana Pawła II 3 w Trzebnicy

Multimedia

Księżna Jadwiga - Marcin Styczeń (piosenka)
Trzebnica - Św. Jadwiga - Wielkie Sanktuaria (film)

Linki

ILG - Brewiarz
Międzynarodowe Sanktuarium w Trzebnicy
Siostry Jadwiżanki