Z nauki Kościoła

Katechizm uczy nas, że chrzest jest pierwszym i najpotrzebniejszym sakramentem, który:
- gładzi grzechy (grzech pierworodny),
- obdarza nas łaską uświęcającą, (czyli życiem Bożym w nas),
- włącza nas do Kościoła,
- czyni nas Dziećmi Bożymi.
Konieczności przyjmowania chrztu domaga się Pan Jezus, który powiedział: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16). Na innym miejscu: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego” (J 3, 5).
Sakrament chrztu wyciska na duszy niezatarte znamię, nazywane charakterem sakramentalnym, dlatego można go przyjąć tylko jeden raz w życiu. Zwyczajnym szafarzem chrztu jest biskup, kapłan i diakon. W razie nagłej potrzeby (np. niebezpieczeństwo śmierci) może ochrzcić każda osoba, nawet niewierząca, mająca tylko wymaganą intencję. Aby udzielić chrztu należy jednocześnie polewając wodą (jeśli nie ma święconej może być zwykła woda) wypowiedzieć słowa: N. (imię), ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Sakrament w Parafii

Chrzest w naszej Parafii udzielany jest w drugą i w czwartą niedzielę miesiąca podczas Mszy św. o godz. 12.00. Chrzest zgłaszają rodzice dziecka co najmniej dwa tygodnie wcześniej. Przed chrztem (zazwyczaj w przeddzień) odbywa się spotkanie rodziców dziecka i rodziców chrzestnych, na którym omawiane są zagadnienia organizacyjne, liturgiczne, dogmatyczne, moralne wraz ze spisaniem aktu chrztu. Na to spotkanie należy przynieść akt urodzenia dziecka, kartki potwierdzające odbytą spowiedź (otrzymane podczas zgłoszenia dziecka do chrztu) i zaświadczenia chrzestnych (dotyczy osób spoza parafii).
Rodzice chrzestni mieszkający na terenie innych parafii potrzebują zaświadczenie, że są praktykującymi katolikami i mogą pełnić godność rodziców chrzestnych. Zaświadczenia te otrzymuje się w kancelarii, parafii odpowiadającej aktualnemu miejscu zamieszkania (miejsce zameldowania nie ma znaczenie formalnego – liczy się faktyczny pobyt). Chrzestni nie mogą być osobami przypadkowymi lub przygodnymi. Nie można kierować się względami towarzyskimi, świeckimi, materialnymi. Nie należy duchowo krzywdzić dzieci, prosząc na chrzestnych ludzi niewierzących, obojętnych religijnie czy niepraktykujących.
Jeżeli dziecko jest zamieszkałe w innej parafii, rodzice dostarczają także stosowną zgodę przeniesienia chrztu z parafii zamieszkania dziecka. Zaświadczenia te otrzymuje się w kancelarii parafialnej parafii odpowiadającej aktualnemu miejscu zamieszkania (miejsce zameldowania nie ma znaczenie formalnego – liczy się faktyczny pobyt).
Ważny jest wybór imienia dla dziecka. Rodzice nie powinni kierować się modą, czy własnymi upodobaniami. Warto wziąć pod uwagę czynnik religijny i wybrać takie imię, by dziecko miało patrona w niebie. Chrztu nie należy odkładać w czasie. Nie jest bez znaczenia, czy dziecko wychowywane jest jako poganin, w grzechu pierworodnym, bez łaski uświęcającej. Przed chrztem należy we własnym zakresie nabyć białą szatkę i świecę.
Rodzice, prosząc o chrzest dla swego dziecka, przyjmują na siebie obowiązek wychowania go w wierze. Mają dawać pierwsze świadectwo wiary – słowem i przykładem. Po udzieleniu Chrztu, rodzice dziecka wdzięczni Bogu i wierni podjętym zadaniom, mają obowiązek, zapoczątkowane na Chrzcie, nowe życie rozwijać przez chrześcijańskie wychowanie w rodzinie, nauczyć dziecko modlitwy, posyłać na katechezę, przygotować do uczestnictwa w Eucharystii oraz do Bierzmowania