Z nauki Kościoła

"Ci, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą" /KKK 1422/
Spowiedź nazywa się czasem „pracowitym chrztem”, bo o ile chrzest jedna nas z Bogiem i włącza w Ciało Chrystusa, o tyle spowiedź, powtarzana wiele razy, staje się faktycznie swego rodzaju pracą, wysiłkiem chrześcijanina ukierunkowanym na zjednoczenie z Bogiem. Św. Ambroży z Mediolanu głosił, że Kościół ma wodę i łzy: wodę chrztu i łzy pokuty. Podczas sakramentu pojednania i pokuty, czyli spowiedzi mamy obowiązek wyznać wszystkie grzechy ciężkie, co do rodzaju, ilości i okoliczności - jeśli one są ważne. Warto przypomnieć, że grzech ciężki, czyli inaczej śmiertelny, to świadome i dobrowolne przekroczenie woli Bożej zawartej w przykazaniach Bożych i kościelnych w sprawach ważnych.
Warunki dobrej spowiedzi:
- Rachunek sumienia - przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
- Żal za grzechy - boleść duszy z powodu zranienia Boga - Najlepszego Ojca. Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.
- Postanowienie poprawy - postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu. Postanowienie to dotyczy także naprawy wyrządzonego zła.
- Szczera spowiedź - wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem (Boga nigdy nie okłamię).
- Zadośćuczynienie - wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.

Sakrament w Parafii

Do Sakramentu Pojednania i Pokuty dzieci przygotowywane są równocześnie z przygotowaniem do I Komunii św. Dyżur w konfesjonale pełniony jest w naszej Parafii przed każdą Mszą św. Spowiedź odbywa się również podczas Eucharystii (z wyjątkiem, gdy Msza św. jest koncelebrowana, lub gdy ksiądz jest na rekolekcjach, czy urlopie). Wierni zachęcani są do spowiedzi w związku z przeżywanymi uroczystościami (odpusty parafialne, uroczyste wprowadzenie relikwii, rozpoczęcie, zakończenie roku szkolnego, przygotowanie do bierzmowania, czy innych sakramentów św.). Także praktyka obchodzenia pierwszych czwartków, piątków i pierwszych sobót miesiąca staje się okazją, że konfesjonały są oblegane już godzinę przed Mszą św. Szczególny, tradycyjny, uprzywilejowany czas korzystania z miłosierdzia Bożego to dzień rekolekcji adwentowych i wielkopostnych. Tematyka częstej spowiedzi pojawia się również podczas katechez, spotkań, kazań, rekolekcji, czy misji parafialnych. Kościół zaleca, by sakrament ten przyjmować systematycznie (co miesiąc) nawet jeśli nie jesteśmy obciążeni grzechem ciężkim. Najpóźniej do spowiedzi należy przystąpić, gdy pojawi się grzech ciężki.